Ганебны тэлевізійны жанр апошніх месяцаў – спалоханы чалавек са слядамі збіцця на фоне чырвона-зялёнага сцяга каецца ў тым, што асмеліўся выступіць супраць рэжыму Лукашэнкі, пасля чаго просіць прабачэння. Бывае, што допыт затрыманых на камеру вядуць дзяржаўныя прапагандысты. Відэа спачатку публікуецца ў телеграм-каналах сілавых структур, а пасля нярэдка трапляе ў эфір дзяржаўных тэлеканалаў. У тым ліку тых, што належаць «Белтэлерадыёкампаніі», члену Еўрапейскага вяшчальнага саюза (ЕВС).
Збіццё людзей, прымус іх да прызнаннях на камеру з дапамогай гвалту – у сучасным свеце гэта адназначна трактуецца як катаванне. Нават само распаўсюд падобнага кантэнту парушае правы чалавека, з’яўляецца парушэннем разнастайных этычных нормаў.
Яскравы прыклад – «допыт» палітвязня Мікалая Дзядка, паказаны на канале «Беларусь 1». Мужчына зьбіты, адказвае завучанымі словамі, нават не слухаючы да канца пытанні, пры гэтым аўтар сюжэту дазваляе сабе іранізаваць над чалавекам, які, відавочна, толькі што быў падвергнуты гвалту.
НАУ звярнулася ў Еўрапейскі вяшчальны саюз з просьбай вывучыць матэрыялы, якія сведчаць аб дачыненні «Белтэлерадыёкампаніі» да катаванняў. У нас ёсць падставы меркаваць, што каналы НДТРК не проста распаўсюджваюць недарэчны кантэнт, але і, па сутнасці, з’яўляюцца яго асноўнымі заказчыкамі. Лукашэнка выкарыстоўвае свае медыярэсурс для запалохвання насельніцтва. Застрашвалая малюнак як раз і вырабляецца для тых, хто можа яе максімальна шырока распаўсюдзіць.
Наколькі дарэчна сяброўства ў ЕВС кампаніі, якая датычная да тэрору над мірным грамадзянамі? Наколькі дарэчна сяброўства ў ЕВС кампаніі, якая транслюе ў прайм-тайм катаванні, суправаджаючы іх іранічнымі каментарамі? Вось асноўныя пытанні, на якія мы хочам атрымаць адказы.
Раней пытанне аб дарэчнасці членства «Белтэлерадыёкампаніі» у ЕВС падымала дэпутат Еўрапарламента Карын Карлсбру (Швецыя). Яна звяртала ўвагу на тое, што кіраўнік НДТРК Іван Эйсмант унесены ў санкцыйныя спісы ЕС, і што на падначаленых яму каналах ажыццяўляліся рэпрэсіі ў дачыненні да супрацоўнікаў, якія адмовіліся мірыцца з гвалтам пасля выбараў.
Ініцыятыву НАУ падтрымалі Народныя пасольствы і накіравалі звароты да тэлерадыёкампаній – сябраў ЕВС у сваіх краінах.